Het geluid van de piano, viool, cello, contrabas en tal van andere instrumenten wordt versterkt door een klankkast. Haal je de klankkast weg, dan hoor je nauwelijks nog iets. Hoe zit dat met de fluit? Als wij het moeten hebben van het instrument zelf, hebben we vergeleken met de piano toch een probleem….
Wijzelf zijn een belangrijk onderdeel van ons instrument. Houding heeft een direct effect op de klank, in positieve of negatieve zin. Hoe groter wij onze ‘klankkast’ maken, hoe mooier het geluid. Een grote uitdaging daarbij is vaak het open houden van de ribbenkast en het loskoppelen van de ribbenkast en de buik binnen een ademhaling.
Veel mensen halen oppervlakkig en hoog adem. Ze gebruiken vaak alleen, of voornamelijk de ribbenkast om adem te halen. Als blazers leren wij al vroeg ademhalen door de buik in te trekken en los te laten (heel kort door de bocht natuurlijk). Wat wij ook moeten leren is het loskoppelen van de ribben van de buik. Als de ribbenkast nog steeds inzakt tijdens het blazen dan heeft dat effect op de klank. Het inzakken kan zo subtiel zijn dat je het zelf (bijna) niet merkt. Het is dus zinvol om dit bij jezelf te blijven checken.
Een paar suggesties:
1. Controleer of je ribben omhoog gaan bij een inademing. Als de ribben omhoog gaan, zakken ze waarschijnlijk ook weer in bij het blazen. Het gebruik van de ribben bij een ademhaling kan heel nuttig zijn, ben je alleen wel bewust van hoe je dit gebruikt. Laten we het gebruik van de ribben bewaren voor een andere blog en nu alleen focussen op de basis van het ademhalen en blazen.
2. Koppel de ribben los van de buik tijdens het ademhalen en blazen. Leg een hand op je borst en een hand op je buik. Probeer adem te halen en te blazen door je buik in en uit te bewegen zonder dat de ribben bewegen. Adem als het ware onder de ribben door.
3. Laatst kwam ik een leuke oefening tegen die ik graag met je deel. Ga op één been staan en wieg met het andere been van voor naar achter. Adem nu rustig in en beweeg je been op één ademhaling 3x naar voor en naar achter. Doe dat ook op een uitademing. Herhaal op het andere been. Controleer of je ademhaling laag blijft. Doe dit een paar keer. Ga nu op twee benen staan. Beweeg langzaam je schouders drie keer omhoog en omlaag. Komen je schouderbladen steeds op hetzelfde punt terug op je rug? Doe deze schouderbeweging nu ook op een inademing. Adem langzaam in en beweeg je schouders tijdens deze ademhaling drie keer omhoog en omlaag. Doe dit ook op een uitademing. De kans is groot dat je tijdens de inademing erachter komt dat de schouders steeds een beetje hoger uitkomen. Als dat het geval is heb je te veel spanning in je borstkas. Probeer je schouders helemaal te ontspannen als je ze weer laat zakken. Blijf wel doorgaan met de inademing of uitademing.
Vier jaar lang hoorde regelmatig tijdens mijn studie dat ik toch nog een beetje inzakte tijdens het blazen. Uiteindelijk frustreerde mij dat enorm en ik dacht dat mijn leraar gek geworden was. Later kwam ik erachter dat hij steeds gelijk had gehad…
